Vliegvelden zijn fascinerende plekken. Toen ik heel jong was vond ik dit al, vooral nadat ik de film The Terminal had gezien. In deze romantische comedie laat Tom Hanks zien dat je
makkelijk zonder geld kan overleven op een vliegveld. Ja, hij staat op Netflix ;).
Je kan vliegvelden eigenlijk vergelijken met kleine steden, maar dan binnen 4 muren. Wist je dat sommige vliegvelden een tandartspraktijk hebben? Op de meeste vliegvelden heb je een dierenarts.
Casino’s en Pubs ontbreken zelden en shoppen – don’t get me started! Het is altijd pure chaos op vliegvelden and I love it!
Vanochtend ben ik na het uitchecken gelijk naar het vliegveld van Copenhagen vertrokken, omdat ik het juist zo boeiend vind. Het klinkt misschien een beetje creepy, maar het is heel
erg vermakelijk om naar alle verschillende mensen te kijken. Vergeet niet dat er op sommige momenten zo’n 30 verschillende nationaliteiten in het gebouw zijn hè… Let that sink in. 30
verschillende culturen. 30 verschillende opvattingen. 30 verschillende attitudes. Allemaal binnen één gebouw! Waar maak je dat nog meer mee? Al deze verschillende mensen gedragen zich ook anders
en daarom verbaast het mij serieus dat de pleuris nooit uitbreekt.
Als je rondloopt zie je overal opgefokte mensen liggen die 24 uur vertraging hebben. Dat zijn niet de vrolijkste mensen kan ik je vertellen. Overal lopen boze stelletjes rond, die maar op
vakantie gaan om hun relatie nog enigszins te redden. Je hebt de Oostblokkers die s ‘ochtends om 08:00 beginnen met een wodka proeverij. Je hebt overal Aziaten die om 08:00 beginnen met selfies
maken met de zatte Oostblokkers. Je hebt de Europeanen die om 08:00 beginnen te klagen over de Oostblokkers en de Aziaten. Wat denk je van al die sjieke zakenmensen die al om 08:00 aan hun
champagne en kaviaar ontbijtje zitten. Die kijken neer op al die mensen, maar zitten zelf wel maximaal in de stress over de deadlines die zij weer niet gehaald hebben.
En dan het personeel. Oei wat heb ik daar respect voor zeg. Reizigers zijn blijkbaar al helemaal in vakantie modus dus kunnen zij ook niet meer helder nadenken. ‘Excuse me
(als de werknemer geluk heeft) Where is the closest toilet?’ ‘Oh good morning Sir. If you walk down this corridor and turn right you will find one. I cleaned them for you especially this
morning.’ Wat de werknemer echt denkt is; ‘If you take one minute of your precious time to look at the f*cking signs – I’m sure you’ll manage to find one. And watch out for the barbed wire
I put on the toilet seat this morning!’
Over diezelfde reizigers gesproken – de meeste zijn vakantiegangers. Ik ben er van overtuigd dat iedereen de volgende situatie een keer heeft mee gemaakt. Bij de ‘duty-free’ winkels op
vliegvelden, heb je allerlei niet-te-betalen producten die je normaal gesproken nooit zou kopen. Op het moment dat je op vakantie gaat heb je daar ineens wel interesse in, want op een vliegveld
mag je namelijk alles gratis uittesten. Vergis je niet; hier zit een hele tactiek achter. Je gaat de winkelgangen af, vooral de gangen waar er niet teveel werknemers staan. Vervolgens spuit je
het duurste Chanel luchtje in je nek, je polsen en op je trui – waarom ook niet, toch? Vervolgens kom je in de gangen van de anti-aging gezichtscrème – nu ben je helemaal los! Op
het moment dat je begint te smeren komt er tot jouw ergernis, toch een werknemer naar jou toe. Je stelt uit beleefdheid een vraag over Chanel en ongeacht wat de werknemer zegt, sta
jij al met één voet buiten de winkel. Net buiten de winkel kom je de gratis wodka en whiskey proeverij tegen, maar die sla je over want daar staan alle Oostblokkers. De werknemers van de
‘duty-free’ geven op een gegeven moment toch gewoon op!
Mijn punt is; je hoeft niet meer te doen alsof je echt geïnteresseerd ben. Je hoeft je nergens voor te schamen. Het personeel heeft je door. Tegenwoordig maak ik er een sport van om alles
uit te proberen, net zoals Tom Hanks in The Terminal.
Ten slot wil ik even stil staan bij een nieuw fenomeen en dat zijn de hedendaagse ‘groene’ vliegvelden. In Eindhoven worden overal fietsen ingezet. Op London Stansted zijn Segways helemaal hot.
In Copenhagen zijn het de steps en op het vliegveld van Helsinki waren er zelfs werknemers aan het skeeleren. Soms denk ik dat dit juist alles in stand houdt op vliegvelden. Het personeel mag
zich uitleven op hun apparaat en dat maakt de sfeer allemaal wat relaxter. Ik stel voor dat reizigers dat ook mogen doen. I think that this will keep the peace.
Reactie schrijven